logo
Piątek, 26 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Szukaj w


Niczego mi nie braknie
 
Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie – czytamy w dzisiejszym psalmie. (Ps 23,1)

Czy aby na pewno? W ostatnich dniach brakuje nam przecież tylu rzeczy – możliwości spotykania się z rodziną i przyjaciółmi, wychodzenia z domu poza koniecznymi przypadkami, niektórym zaczyna brakować pracy, innym z kolei – możliwości odpoczynku, bo pracy jest aż nadto, brakuje nam spokoju, nadziei, optymizmu…
 
Brakuje nam nawet Eucharystii.

Zbliża się największe święto, które obchodzimy w ciągu roku, a najprawdopodobniej przeżyjemy je bez tego, co wydawało się zawsze nieodłącznym elementem tego święta – bez udziału w uroczystej liturgii, bez święcenia pokarmów czy nawet bez spotkań w gronie rodzinnym.

Niezbyt obiecujące to świętowanie…
Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie…
W tej sytuacji te słowa wydają się zupełnie nie pasujące.

Ale czy słusznie? Słowa Pisma świętego powinny być przecież zawsze aktualne, zawsze na czasie – to w końcu nie są jakieś zwykłe słowa, to Słowo, które jest żywe.

Może tym razem trzeba te słowa odczytać jako nadzieję? Nadzieję na to, że w tym trudnym czasie nie zabraknie nam niczego naprawdę istotnego?

W święcie Wielkiej Nocy nie chodzi przecież ani o spotkania rodzinne, ani o stół pełen jedzenia, ani nawet o uroczystą liturgię. W święcie Wielkiej Nocy chodzi o zmartwychwstanie Chrystusa. Chodzi o pokonanie śmierci, która – choć wciąż wszystkich nas czeka – przestała być ostateczna. Chodzi o nasze zmartwychwstanie.

Może więc trzeba – pośród tych wszystkich trudności i niepokojów – potraktować ten czas jako szczególną okazję do zastanowienia się nad tym co dla nas jest istotą Wielkiego Postu oraz Wielkiej Nocy.
 
Agnieszka Ruzikowska
at6626.34@gmail.com

*** 


Człowiek pyta:


Czyż Bóg nie wyższy od nieba? Patrz w niebo! Jak gwiazdy wysoko! A ty powiadasz: Czy Bóg wie cokolwiek, czy spoza chmur może sądzić?
Hi 22, 12-13

Czy siły Jego kto zliczy? Na kogo nie stawia zasadzki? Czy człowiek jest sprawiedliwy w oczach Boga, a syn niewiasty - bezgrzeszny?
Hi 25, 3-4

***

Przysłowia Salomona, Prz 24

1. Nie zazdrość ludziom nieprawym, nie pragnij ich towarzystwa:
2. bo serce ich przemoc obmyśla, ich wargi mówią złośliwie.
3. Dom się buduje mądrością, a roztropnością - umacnia;
4. rozsądek napełnia spichlerze wszelkimi dobrami drogimi, miłymi.
5. Mąż rozumny jest lepszy niż krzepki, a światły muskularnego przewyższa;
6. bo roztropnie poprowadzisz wojnę; tam zwycięstwo, gdzie wielki doradca.
7. Za wzniosła dla głupca jest mądrość, w bramie on ust nie otworzy.
8. Kto zło dokładnie obmyśla, tego zwą wichrzycielem.
9. Grzech jest planem głupiego, szyderca jest wstrętny dla ludzi.
10. Gdyś słaby w dniu nieszczęścia, to bardzo mierna twoja siła.
11. Ratuj wleczonych na śmierć, wstrzymaj rózgi, by nie zabijały.
12. Czy powiesz: Nie wiedziałem tego? Kto bada serca, ma nie rozumieć? Wie Ten, który dusz dogląda, i według czynów odda każdemu.
13. Synu, jedz miód, bo jest dobry, bo plaster miodu jest słodki dla podniebienia.
14. Podobnie - wiedz - mądrość dla twej duszy, posiądziesz ją - przyszłe życie masz pewne, nie zawiedzie cię twoja nadzieja.
15. Nie czatuj, grzeszniku, przed domem prawego, nie burz miejsca jego spoczynku,
16. bo prawy siedmiokroć upadnie i wstanie, a występni w nieszczęściu upadną.
17. Nie ciesz się z upadku wroga, nie raduj się w duszy z jego potknięcia,
18. by Pan widząc to, nie miał ci za złe i gniewu nie odwrócił od niego.
19. Nie oburzaj się na złoczyńców, występnym nie zazdrość:
20. bo nie ma przyszłości nieprawy, zagaśnie światło występnych.
21. Synu mój, lękaj się Boga i króla, nie łącz się z tymi, co myślą inaczej,
22. bo wnet ich zagłada nastanie. Kto zna upadek obydwu?

***

DWA ŚWIATY

Dobrzy ludzie nie mogą mieć nic na tym świecie,
A za to, źli, na tamtym nic mieć nie będziecie.
Adam Mickiewicz

***

Niezależnie od sytuacji zachowuj zimną krew.

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia' 


Patron  Dnia



Najświętsza Maryja Panna
 
Matka Dobrej Rady


Kiedy Jezus został ukrzyżowany, mimo niepokoju, jaki zapanował w przyrodzie, w sercach tych, którzy ufali Jezusowi, zapanował pokój. Wielki wewnętrzny pokój, napełniający Maryję, udzielał się Jej najbliższemu otoczeniu. Ona wiedziała, że ta Ofiara była potrzebna. Maryja z pełną ufnością poddała się woli Ojca i Syna.

Kult Matki Bożej Dobrej Rady związany jest nierozerwalnie z obrazem Maryi pod tym samym tytułem, który znajduje się w kościele augustianów w Genazzano w Umbrii we Włoszech. Pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. Związana z nim jest pewna opowieść. Kiedy w Genazzano budowano kościół dla Matki Bożej i był on już prawie ukończony, na ścianie pojawił się wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Wiadomość o tym szybko się rozeszła. Któregoś dnia przyszli tu dwaj pielgrzymi z Albanii, którzy w obrazie rozpoznali wizerunek Matki Bożej Dobrej Rady ze Szkodry, w swojej ojczyźnie.

Już w XV i XVI wieku obraz zasłynął wieloma łaskami, dlatego w 1682 r. za zgodą papieża Innocentego XI został ukoronowany.

Augustianin o. Andrzej Bacci przyczynił się do rozprzestrzenienia kultu Matki Bożej Dobrej Rady. Podczas ciężkiej choroby złożył on ślub, że jeżeli Maryja uzdrowi go, zajmie się rozprzestrzenieniem kopii tego obrazu po całym świecie. Wypełnił swój ślub, dzięki czemu prawie 70 000 kopii tego obrazu zostało rozwiezionych po całym świecie. W XVIII w. kapituła generalna Zakonu oo. Augustianów podjęła uchwałę, aby kult Matki Bożej Dobrej Rady jeszcze bardziej rozszerzać.
Matkę Dobrej Rady można prosić o orędownictwo, zwłaszcza wtedy, gdy stajemy na rozstaju dróg, gdy musimy podjąć ważne życiowe decyzje. Czcząc Maryję pod tym wezwaniem uznajemy, że może Ona wyprosić nam dar dobrej rady u Ducha Świętego. W chwilach zagubienia i w chwilach ważnych decyzji może nam pomóc.

jutro
: św. Zyty

wczoraj
dziś
jutro