logo
Piątek, 07 listopada 2025 r.
imieniny:
Antoniego, Kariny, Przemiły, Wilibrorda – wyślij kartkę
Szukaj w


sortuj wg. data dodania | autora | tytuł

Życie wieczne
Marian Grabowski
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki”. Rzekli do Niego Żydzi: „Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł, i prorocy – a ty mówisz: „Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki”. Czy ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prororcy pomarli. Kimże ty siebie czynisz?” (J 8, 51-54).   Życie wieczne... to jego rozumienie jest dzisiaj przedmiotem głębokiego nieporozumienia – sporu.
Czy zwierzęta są religijne?
Sławomir Rusin
Obserwując pewne zachowania zwierząt trudno nie zadać sobie pytania o to, czy nie „zastanawiają się" one nad tym, co dzieje się z nimi po śmierci. Z pytaniem tym naukowcy udali się do samego źródła. Zapytano kiedyś, posługującą się językiem migowym, gorylicę Koko, co się dzieje z gorylami po śmierci. Odpowiedziała: „idą do wygodnej jamy na uboczu". Szympans bonobo o imieniu Kanzi, porozumiewający się za pomocą komputerowej tablicy ze znakami, miał odpowiedzieć na to samo pytanie, że bonobo „idą do wielkiej czarnej dziury". Inna z szympansic o imieniu Sara, również posługująca się językiem migowym, miała kiedyś powiedzieć: „Sara boi się odejść". Świat naukowy nie uznał jednak wyników tych badań ze względu na zbyt duże zaangażowanie opiekunów w eksperymenty.
Popatrz na życie od końca
Dariusz Piórkowski SJ
W sumie rzadko myślimy o naszym końcu, bo zaprzątają nas głównie tzw. sprawy doczesne. Zazwyczaj żyjemy troskami, lękami, przyjemnościami, ubraniami, pieniędzmi, urzędami i funkcjami. Lamentujemy nad defektami świata, społeczeństwa i państwa. Oczekujemy cudownych rozwiązań, raju na ziemi, bo tak naprawdę najchętniej urządzilibyśmy się tutaj na dobre, gdyby to tylko było możliwe. Dlaczego? 
Cisza i odpoczynek. Jak znaleźć spokój w zabieganym świecie?
artykuł sponsorowany
Żyjemy w świecie, w którym hałas stał się normą. Z każdej strony otaczają nas dźwięki - rozmowy, telefony, powiadomienia, reklamy. Nawet w chwilach wolnych od pracy sięgamy po kolejne bodźce: film, muzykę, wiadomości. Wydaje się, że cisza stała się luksusem, na który coraz mniej z nas może sobie pozwolić. A przecież to właśnie w ciszy Bóg najczęściej przemawia do człowieka. [artykuł sponsorowany]
Jak pomagać duszom czyśćcowym?
Krzysztof Zimończyk SCJ
Największy dar, jaki możemy ofiarować dla dusz w czyśćcu cierpiących, to Eucharystia, uczestnictwo w niej i przyjęcie Komunii Świętej w ich intencji. Dlaczego? Zauważmy, że podczas wszystkich nabożeństw i modlitw prywatnych to człowiek zwraca się do Boga, zaś w czasie Mszy św. sam Jezus Chrystus modli się do swego Ojca, składa Ofiarę ze swego życia. Msza św. staje się więc najskuteczniejszą modlitwą...
Jak to ze zmarłymi było
Justyna Sowa
Większości dawnych krakowskich cmentarzy dziś już nie ma. Większości zwyczajów związanych z pochówkiem dziś już się nie praktykuje. Rzadko w pogrzebie bierze udział całe miasto. A jeszcze 200 lat temu było to na porządku dziennym. Mało kto wie, że przechodząc przez plac Wszystkich Świętych lub plac Szczepański w Krakowie, stąpamy po grobach krakowian...
Święci, nie idealni
Barbara Stefańska
Z fajką w zębach, ulegający rozproszeniom na modlitwie, wybuchowi. Ale kochający Boga ponad wszystko. Tacy właśnie – niedoskonali – bywali święci i błogosławieni Kościoła. Nie byli inni niż pozostali śmiertelnicy, jak czasami się ich przedstawia.
Znaki rozpoznawania powołania
o. Amedeo Cencini FdCC
Należy przede wszystkim określić sens i granice tego wyrażenia: znaki rozpoznania powołania to, ogólnie rzecz biorąc, skłonności podmiotu sprzyjające powołaniu, to te indywidualne postawy (doświadczenie i styl życia, wrażliwość i zdolności, przekonania i ideały...), które pozwalają osobie dostrzec i przyjąć powołanie (pozwolić się powołać) oraz odpowiedzieć na nie z wolnością i odpowiedzialnością. 
Wrażliwość może stać się szansą. Kierownictwo duchowe a pomoc terapeutyczna w formacji seminaryjnej
Józef Augustyn SJ
Pierwszą cechą młodych, do której należałoby się odwoływać w wychowaniu seminaryjnym, jest ich wielkoduszność i szlachetność. Młodzi są dzisiaj na ogół szlachetni, ale wrażliwi, delikatni – stwierdzają Wskazania dotyczące przygotowania wychowawców w seminariach Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego.
Wola Boża w moim życiu
Siostra Maryi Niepokalanej
Spełniam wolę Bożą, bo jestem siostrą zakonną. A życie? A to wszystko, co jest do zrobienia Czy tego właśnie chce Bóg? Czy spotykam Go w tym, co mam do zrobienia? Najpierw muszę żyć swoim własnym życiem, by odkryć, czym jest wola Boża w moim życiu. Wola Boża. Znane słowa. Każdego dnia modlimy się: "Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi". ...Wola Boża w moim życiu, co to znaczy? 
 
1  
2  
3  
4  
...
 
 


 

Pełna wersja katolik.pl