Chciałbym i ja chętnie słuchać Ciebie zawsze, gdy do mnie mówisz. Tylko moje serce często nie jest gotowe na Twoje słowa. Nie umiem też usłyszeć Ducha Twojego i rozradować się w Nim. Ale dziś słyszę w duszy ponaglenie, bym usiadł i spróbował usłyszeć najpierw ciszę, zatrzymać się w biegu swojego życia i porozmawiać ze sobą. Cisza otwiera mnie na Twoje poruszenia i Twoją moc. W ciszy łatwiej usłyszę choćby to jedno słowo: „Siądź”. Chciałbym poświęcić Tobie kilka minut w ciągu dnia – tylko Tobie, zasłuchać się w bicie Twojego Serca, gdy mówisz do mnie poprzez słowa Ewangelii. Żadne Twoje słowo nie zostanie bezowocne, jeżeli usiądę w ciszy i posłucham. Siadam więc przed Tobą z moim połamanym życiem i proszę: uczyń z nim, co chcesz.
ks. Marek Chrzanowski FDP
***
Człowiek pyta:
Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?
Mt 13,10
***
KSIĘGA I, Zachęty pomocne do życia duchowego
Rozdział II, O POKORZE W OCENIE SAMEGO SIEBIE
1. Każdy człowiek z natury pragnie wiedzy, lecz cóż warta wiedza bez bojaźni Boga? Syr 19,20. Niewątpliwie lepszy jest skromny wieśniak służący Bogu niż dumny filozof, który o sobie nie myśląc bada ruchy ciał niebieskich. Ten, kto zna dobrze samego siebie, dostrzega własną brzydotę i nie lubuje się w ludzkich pochwałach. Gdybym wiedział wszystko, co można wiedzieć na świecie, a nie trwał w miłości, cóż by mi to pomogło w oczach Boga, który sądzić mnie będzie z tego, co czyniłem? 1 Kor 13,2.
2. Ucisz w sobie nadmierną żądzę wiedzy, bo płynie z niej wielki niepokój i wielkie złudzenie. Uczeni pragną, aby ich widziano i chwalono, jacy to są mądrzy. Jest wiele rzeczy, których znajomość niewiele albo wcale nie przynosi duszy pożytku.
Jakże niemądry jest ten, kto zabiega o wszystko, tylko nie o to, co służy jego zbawieniu. Nadmiar słów nie nasyca duszy, ale dobre życie uspokaja umysł, a czyste sumienie przybliża do przyjaźni Boga 1 Tym 3,9.
3. O ile więcej i lepiej umiesz, o tyle surowiej będziesz sądzony, jeżeli życie twoje w tym samym stopniu nie będzie świętsze. Nie nadymaj się z powodu sztuki czy wiedzy, lecz raczej lękaj się otrzymanej umiejętności. Jeśli zdaje ci się, że wiele umiesz i wiele rozumiesz, wiedz, że jest wiele więcej rzeczy, których nie wiesz Rz 11,20; 12,16.
Nie przeceniaj swej wiedzy, przyznawaj się raczej do niewiedzy. Czemu miałbyś się wynosić nad innych, gdy tylu jest od ciebie uczeńszych i bardziej doświadczonych? Jeśli chcesz z pożytkiem się uczyć i wiedzieć coś naprawdę, znajdź radość w tym, że ludzie nie wiedzą o tobie i mają cię za nic.
4. Oto największa i najlepsza szkoła: poznać naprawdę samego siebie i odwrócić się od siebie. O sobie samym niewiele mniemać, a o innych zawsze jak najlepiej - to mądrość, to jest doskonałość.
Nawet gdybyś widział, że ktoś jawnie grzeszy albo dopuszcza się zbrodni, nie powinieneś uważać się za lepszego, bo nie wiesz, jak długo wytrwasz w dobrym. Wszyscy jesteśmy ułomni, lecz ty nie sądź, że ktoś mógłby być bardziej ułomny od ciebie.
Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'
