W całym Kościele 15 marca obchodzono przeniesioną z Wielkiej Środy uroczystość św. Józefa, Oblubieńca NMP, Opiekuna Zbawiciela i Patrona Kościoła powszechnego.

W Karmelu św. Józef nazywany jest także Opiekunem zakonu, czego doświadczyła św. Teresa od Jezusa, odnowicielka czci św. Józefa w Kościele. Już 116 lat, od czasu św. Rafała Kalinowskiego, trwa nieprzerwanie cześć św. Józefa w jego sanktuarium na wadowickiej Górce.  Dorocznemu odpustowi św. Józefa w papieskim mieście przewodniczył ks. biskup Piotr Skucha z Sosnowca, który  wygłosił też głębokie i mądre słowo Boże, ukazując św. Józefa w oparciu o zapis Pisma św. Biskupowi towarzyszył kapelan i ekonom diecezji sosnowieckiej ks. Piotr Noga.

W słowie wstępnym przeor i kustosz sanktuarium o. Włodzimierz Tochmański OCD podziękował biskupowi jeszcze raz za udział przed laty w nowennie przed uroczystością nałożenia papieskiego pierścienia Rybaka Jana Pawła II, jak i w samej uroczystości wraz z ordynariuszem sosnowieckim, za święcenia kapłańskie udzielone diakonom Karmelu, za wieloletnią przyjaźń z Karmelem i jego świętymi, zwłaszcza ze św. Rafałem Kalinowskim i jego sanktuarium w Czernej, który jest także – obok św. brata Alberta – współpatronem sosnowieckiej diecezji. W modlitwie pamiętano o Józefach, Papieżu Benedykcie XVI, noszącym chrzestne imię św. Patrona, o kard. Prymasie, o przewodniczącym Episkopatu, arcybiskupach i biskupach, wspominając szczególnie krakowskiego, choć z Wadowic pochodzącego, biskupa Guzdka. W pamięci modlitewnej był obecny także ks. kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski, obchodzący w tych dniach rocznicę swoich święceń biskupich.  

Obecni byli pielgrzymi z różnych stron Polski, z Katowic, Pszczyny, Sosnowca, Rudy Śląskiej, Krakowa, Wieliczki, Bielska-Białej i Andrychowa, a przede wszystkim mieszkańcy papieskich Wadowic i okolic, siostry zakonne albertynki i nazaretanki, pasjonistki, szarytki, serafitki i inne oraz liczni kapłani na czele z dziekanami wadowickich dekanatów ks. infułatem Jakubem Gilem, proboszczem i kustoszem wadowickiej Bazyliki, oraz ks. prałatem Tadeuszem Kasperkiem.

Nie zabrakło współbraci karmelitów bosych z kilku wspólnot, na czele z o. Szczepanem Praśkiewiczem OCD, dwukrotnym prowincjałem krakowskiej prowincji karmelitów bosych i konsultorem watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych a obecnie postulatorem spraw kanonizacyjnych Karmelu, z o. prof. Benignusem Józefem Wanatem OCD, również długoletnim prowincjałem, jak i z ekonomem prowincjalnym o. Jackiem Chodzyńskim OCD.  Ponadto nie zabrakło rzemieślników z  Cechu Rzemiosł Różnych w Wadowicach, członków Świeckiego Karmelu różnych wspólnot, uczestników wadowickiego Studium Teologii, stowarzyszenia Rodzin Katolickich Archidiecezji Krakowskiej i Centrum Kultury Duchowej „Communio crucis” z Krakowa na czele z o. Marianem Zawadą OCD, z senatorem Zbigniewem Cichoniem i Kazimierzem Kaperą, ministrem zdrowia z czasów AWS. Obecne były władze samorządowe miejskie i powiatowe Wadowic oraz słynna dziewczęca schola Opoka z par. św. Piotra śpiewająca pod kierunkiem Beaty i Krzysztofa Wajdzików. 

Podczas uroczystości wspomniano także słowa Sługi Bożego Jana Pawła II z bulli: „Niechaj ten pierścień, symbol oblubieńczej miłości, jaki zostanie uroczyście nałożony na dłoń św. Józefa w wadowickim obrazie, przypomina Jego czcicielom, że Opiekun Świętej Rodziny to „Mąż sprawiedliwy, posiadający nade wszystko wyraźne rysy oblubieńca, który do końca pozostał wierny wezwaniu Bożemu (...) i był powiernikiem tej samej miłości, mocą której Ojciec Przedwieczny przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa” (Redemptoris Custos, nr 1;17-18). A Karmelici Bosi, wierni stróże wadowickiego kościoła, przyjmując moją wdzięczność za to wszystko, co od najmłodszych lat otrzymałem od karmelitańskiej szkoły duchowości, niechaj za przykładem swej św. Matki Teresy od Jezusa kontemplują w św. Józefie doskonały wzór zażyłości z Jezusem i z Maryją, Patrona modlitwy wewnętrznej i niestrudzonej służby braciom”.

Modlono się w intencji przyjaciół i dobroczyńców klasztoru, sanktuarium i Centrum Rekolekcyjno-Pielgrzymkowego, by św. Józef wypraszał dla wszystkich solenizantów, uczestników Eucharystii, jak i dla całego Kościoła, Boże błogosławieństwo i szczęście, bo zgodnie z pieśnią kościelną „szczęśliwy, kto sobie Patrona, Józefa, ma za opiekuna”. Uroczystość ta stała się dobrą okazją wspólnego uwielbienia Boga i kontemplowania w św. Józefie doskonałego wzoru zażyłości z Jezusem i z Maryją (por. bulla Jana Pawła II).

Podobne uroczystości św. Józefa sprawowano w wielu innych klasztorach karmelitańskich na całym świecie.

WT