Dziś Twoje słowa są dla mnie jasne, choć niestety, nie proste. Ale to dobrze. To, co trudne, jest bliższe sercu, bo gdy więcej kosztuje, jest bardziej doceniane. Mam zaprzeć się siebie: swoich planów, pomysłów na życie, myślenia o sobie, by pamiętać, że ważniejsze jest to, co Ty przygotowałeś dla mnie. Mam wziąć krzyż swojego życia – bez marudzenia, narzekania – i iść za Tob a aż na Kalwarię. I mam Ciebie naśladować – stać się do Ciebie podobnym we wszystkim. Bo wtedy stracę życie dla Ciebie i Ewangelii, a jednak je zachowam. Nie m nic cenniejszego od wiary w Ciebie – Boga prawdziwego i żywego. A oddając Tobie życie, zyskuję pewność, że wszystko, co się w nim dziej, ma sens, bo Ty ten sens wszystkiemu nadajesz. Co zyskam, jeżeli na duszy poniosę stratę. Wyrzuty sumienia i powiększającą się tęsknotę za spełnieniem, które tylko w Tobie jest możliwe. Chcę zaprzeć się siebie, wziąć krzyż na swoje ramiona i naśladować Ciebie we wszystkim. Tego pragnę i chcę dziś; i oby zawsze.

ks. Marek Chrzanowski

***

Biblia pyta:

Kto jest zły dla siebie, czyż będzie dobry dla innych? - nie ucieszy się on swoimi pieniędzmi.
Syr 15,5

***

KSIĘGA IV, GORĄCA ZACHĘTA DO KOMUNII ŚWIĘTEJ
Rozdział IX, O TYM, ŻE SIEBIE I WSZYSTKO SWOJE MAMY OFIAROWAĆ BOGU I MODLIĆ SIĘ ZA WSZYSTKICH 
 

1. Panie, wszystko, co w niebie i co na ziemi, jest Twoje 1 Krn 29,11. Pragnę ofiarować Ci siebie w dobrowolnej ofierze i zostać Twoim na zawsze Pwt 16,10. Panie, w prostocie serca oddaję się dzisiaj Tobie w stałą niewolę i uległość na ofiarę ku Twojej wiecznej chwale 1 Krn 29,17.

Przyjmij mnie razem ze świętą ofiarą Twojego najdroższego Ciała, którą dzisiaj w niewidzialnej obecności i asyście aniołów składam na zbawienie moje i całego Twojego ludu.

2. Panie, ofiaruję Ci na tym błagalnym ołtarzu wszystkie grzechy i przewinienia Iz 60,7, jakich się dopuściłem wobec Ciebie i wobec Twoich świętych aniołów od dnia, kiedy mogłem zgrzeszyć po raz pierwszy, aż do tej chwili, zapal je wszystkie razem i przepal ogniem Twojej miłości.

Zmaż wszystkie plamy moich grzechów, oczyść moje sumienie z brudu i przywróć mi łaskę, którą przez grzech utraciłem, przebacz mi wszystko bez wyjątku i przygarnij mnie do siebie litośnie Hbr 9,14; 1 J 1,7.9 z pocałunkiem pokoju.

3. Cóż mam począć z moimi grzechami? Mogę tylko wyznać je z pokorą i żałować, i błagać nieustannie o zmiłowanie 1 J 1,9. Proszę, wysłuchaj mnie miłośnie, kiedy tak stoję przed Tobą, Boże.

Brzydzę się moimi grzechami, nie chce już brnąć w nie dalej, ale żałuję i będę żałował, póki życia, gotów pokutować i wedle możności je naprawić.

Odpuść mi, Boże, odpuść mi grzechy dla świętego Twojego imienia Ps 25(24),11.18 i ratuj moją duszę, którą odkupiłeś swoją drogocenną krwią 1 P 1,18-19. Oto powierzam się Twojemu miłosierdziu, składam siebie w Twoje ręce. Postępuj ze mną tak, jak dyktuje Ci Twoja dobroć, a nie moja wina 1 Mch 13,46.

Tomasz a Kempis, O naśladowaniu Chrystusa

***

NAUKA BEZBOŻNYCH

Kiedy nad naukami bezbożnik pracuje,
Strzeż się go: jest to zbójca, który broń kupuje.

Adam Mickiewicz

***

Mów pierwszy: dzień dobry.
 

H. Jackson Brown, Jr. Mały poradnik życia