20 kwietnia 1999 r. w szkole w Littleton w stanie Kolorado doszło do strzelaniny, która wstrząsnęła Ameryką. W relacjach większości mediów skoncentrowano się na tym, że małoletni mordercy „polowali" na mniejszości narodowe i sportowców, ale była jeszcze jedna grupa, która stanowiła cel ataku. Byli to chrześcijanie. Spośród dwunastu osób zamordowanych w Littleton było czworo katolików i czworo protestantów.

 

Siedemnastoletnia letnia Cassie Bernall oddała życie wypowiadając słowa: „Tak, wierzę w Boga". Odpowiedziała obu zabójcom, którzy chwilę wcześniej podeszli do niej i zapytali: „Czy wierzysz w Boga?". "Tak, wierzę w Boga." Na drugie ich pytanie - „Dlaczego?" - Cassie nie zdążyła już odpowiedzieć. Kule powaliły ją na ziemię.

 

Biorąc po uwagę, że jeszcze kilka lat temu Cassie była pogrążona w satanizmie i czarnej magii - jej śmierć nabiera szczególnego znaczenia. W życiu Cassie działały poprzednio te same moce ciemności, które pchnęły nastoletnich morderców do aktu zbiorowego morderstwa.

 

Na początku średniej szkoły zaczęła się ubierać na czarno. Rodzice zauważyli, że oddala się od nich emocjonalnie. Pewnego dnia znaleźli w jej pokoju satanistyczne akcesoria. Wtedy matka zdecydowała się porzucić pracę, poświęciła swoją karierę, by mieć więcej czasu dla córki.

 

Cassie została przeniesiona do prywatnej szkoły chrześcijańskiej. Rodzice pilnie ją obserwowali i narzucili wiele ograniczeń dotyczących wychodzenia z domu i towarzystwa. W tym trudnym czasie wiele osób modliło się o ratunek dla niej.
Pewnego razu koleżanka ze szkoły zaprosiła Cassie na wycieczkę grupy młodzieżowej ze swojego kościoła.
Podczas chłodnej nocy w górach Cassie wraz z koleżanką i kilkoma innymi dziewczętami usiadły pod gołym niebem. Zaczęły mówić o Bogu, który stworzył wszystko, co je otacza. Cassie, zachwycona pięknem stworzonego świata, zaczęła szlochać i wzywać Stwórcę.
Wcześniej oddała swe serce szatanowi, więc teraz toczyła się walka o jej duszę. W końcu ofiarowała swe życie Chrystusowi.

 

Po powrocie do domu oznajmiła matce, że jest nową osobą. Czas potwierdził, że zmiana jest trwała. Kolega z klasy, Craig Moon, wspomina ją jako „światło Chrystusa". Ta siedemnastoletnia blondynka z długimi warkoczami postanowiła obciąć swe włosy, by mogły służyć na peruki dla ofiar chemioterapii.
Z czasem Cassie mogła wrócić do państwowej szkoły - tej samej, w której później została zastrzelona. W dniu jej śmierci brat Cassie znalazł jej poemat napisany kilka dni wcześniej:

 

 

Teraz, kiedy oddałam już wszystko inne,
Jestem przekonana, że jest tylko jedna droga:
Prawdziwie znać Chrystusa i doświadczyć
Potężnej siły, który przywróciła
Go z powrotem do życia,