„ZABRANI ULICY”

Nietypowa wystawa
od dnia 15 grudnia 2008 do 4 stycznia 2009 w hali głównej Dworca Centralnego w Warszawie

„Setki tysięcy dzieci bez imienia, wieku, domu żyje na ulicach w Ugandzie. W Mongolii liczba dzieci ulicy rośnie w zastraszającym tempie. Jak wielka jest skala problemu dzieci niczyich? …”

Wystawa fotograficzna zorganizowana została przez „Salezjański Ośrodek Misyjny” w Warszawie, ze wsparciem „Departamentu Współpracy Rozwojowej MSZ” i dzięki uprzejmości „PKP Dworce Kolejowe”.

Fotografie prezentują działania polskich wolontariuszy „Międzynarodowego Wolontariatu Don Bosco” w pracy z dziećmi ulicy w Ugandzie i Mongolii
w ramach programu „Pomoc Polska” 2008.

Wystawa ma za zadanie przedstawić polskiemu społeczeństwu jakże mało znany temat dzieci ulicy na świecie. Szacuje się, że na świecie żyje około 90 mln dzieci ulicy. Dzieci te żyją i pracują na ulicy. Wiele z nich trafia na drogę przestępczości i prostytucji. Padają często ofiarą handlu ludźmi.

Misjonarze i wolontariusze salezjańscy na świecie w swej pracy wychowawczej w szczególny sposób koncentrują się na problemie dzieci ulicy. Realizując programy profilaktyki i aplikując prewencyjny system wychowania księdza Jan Bosco na całym świecie w 130 krajach są jedną z organizacji najintensywniej walczących z problemem. Polska młodzież w ramach Międzynarodowego Wolontariatu Don Bosco (MWDB) wyjeżdża od 2002 na misje długoterminowe (min jeden rok) i na misje wakacyjne pracując z dziećmi i młodzieżą. „Wolontariat to nie sposób na zagospodarowanie kilku miesięcy życia. Wolontariat jest przestrzenią, w której człowiek ze wszystkim, co go stanowi, zaczyna realizować siebie. Misja staje się jego życiem” mówi wolontariuszka z Ugandy, Malgorzata Łokaj.

W roku 2008 8 wolontariuszy MWDB stało się realizatorami projektu Ministerstwa Spraw Zagranicznych „Polska Pomoc” 2008 na placówkach misyjnych w Ugandzie, Mongolii, Zimbabwe, Zambii. Głównym zadaniem wolontariuszy była realizacja programów edukacyjnych, wychowawczych, informacyjnych w zakresie pomocy rozwojowej w wyżej wymienionych państwach. Najczęściej nasi wolontariusze pracowali w szkołach i ośrodkach dla dzieci ulicy.

Mongolia

Savio Home, sierociniec prowadzony przez misjonarzy salezjańskich w Ułan Bator, jest domem, w którym przebywa 30 dzieci w wieku od 7-20 lat, otrzymując całkowite utrzymanie i opiekę. Przez rok 2007/2008 w ośrodku Savio Home pracowała Izabela Paszke, Rafał Ostrowski, Joanna Wieczorek oraz Iwona Kuczyńska wyjechały jako wolontariuszki Międzynarodowego Wolontariatu Don Bosco, realizując program Pomocy Polskiej Ministerstwa Spraw Zagranicznych „Pomoc w opiece nad dziećmi ulicy”.

Uganda

Pod koniec czerwca 2008r. Małgorzata Łokaj wyjechała jako wolontariusz MWDB oraz Wolontariatu Pomoc Polska do Namugongo, w Ugandzie. W salezjańskiej placówce CALM (Children and Life Mission) realizowała projekt „Edukacja międzykulturowa z elementami socjoterapii, sztuki i sportu”.  CALM to dom dla blisko 130 chłopców w wieku 6-17 lat, na okres wakacji ze szkół średnich z Kamuli i Bombo przyjeżdża jeszcze 30 chłopaków, którzy w domu spędzają swoje wakacje. CALM to przystań dla sierot naturalnych i społecznych – dla dzieci, które do tej pory wychowywała ulica.

Zapraszamy serdecznie do obejrzenia wystawy.

Dla zainteresowanych istnieje możliwość przesłania zdjęć oraz przeprowadzenia wywiadów z wolontariuszami.

Szczegółowych informacji udziela:
Aneta Ignatowicz
Salezjański Ośrodek Misyjny
Head of Marketing and Communications
+48 607 460 446