Wierność jednemu partnerowi jest w środowiskach homoseksualnych zdecydowanie wyjątkiem. Głośny raport Instytutu Kinseya z 1978 r. (nie mylić z raportem z 1949 r.) podawał, że połowa badanych homoseksualistów przyznała się do kontaktów z co najmniej 500 różnymi partnerami seksualnymi. Z kolei, wedle przeprowadzonych przez instytucje zdrowotne Amsterdamu badań, którymi objęto młodych holenderskich homoseksualistów, średni czas trwania związku wynosił w tej społeczności od jednego do półtora roku. Stwierdzono też, iż w ciągu roku każdy z badanych homoseksualistów oprócz stałego partnera miał też około 8 innych.

 

8. "Homofobia jest niechrześcijańska. Kościół katolicki uczy szacunku wobec osób homoseksualnych"

 

Owszem, osobom homoseksualnym należy się szacunek, współczucie i delikatność, gdyż taką postawę winniśmy okazywać wszystkim ludziom, niezależnie od tego, w jakie nieprawości są oni zaangażowani. Z pewnością nie należy nikomu okazywać swej rzekomej wyższości, nie wolno nikogo poniżać, lżyć, życzyć mu zguby, traktować tak, jakby nie było dla niego żadnej nadziei, etc. Jednak nazywanie zła złem, a nawet karanie niegodziwości nie oznacza braku szacunku czy dyskryminacji.

 

9. "To co czynimy w naszych domach jest naszą osobistą sprawą i nikomu nic do tego, zwłaszcza władzom cywilnym"

 

Nie wszystko, co czyni się we własnym domu, nawet bez naruszania czyjejkolwiek wolności, winno być uwolnione spod ingerencji władz cywilnych. Przykładowo, dwoje dorosłych, blisko spokrewnionych ze sobą osób może całkowicie dobrowolnie odbywać ze sobą stosunki kazirodcze, jednak ogromna większość rządów na świecie kryminalizuje i represjonuje takie zachowania. Podobnie, dwoje osób może umówić się, iż w swym domu razem popełnią samobójstwo, co przecież nie oznacza, iż pomaganie lub namawianie kogoś do samobójstwa winno być bezkarne i legalne.

 

10. "Homoseksualizm był zwalczany przez hitlerowców i komunistów"

 

Homoseksualizm był zwalczany i represjonowany przez niemal wszystkie cywilizacje i religie co najmniej aż do poł. XX wieku. Czynienie argumentu przeciw zwalczaniu sodomii z faktu, iż był on represjonowany także przez nazistów i komunistów ma tyle sensu, co kwestionowanie zasadności karania zgwałceń, morderstw i kradzieży na podstawie faktu, iż owe przestępstwa były penalizowane również w ramach ustrojów totalitarnych.