Krótka refleksja

Zrozumiejmy się. Nie chciałbym, aby ostatnie zdania zostały potraktowane z ironią. Nie, choć jest możliwe i takie rozumienie. Jeżeli chcemy, możemy rozważać je jako folklor religijny, ale pod warunkiem że będziemy szanować tradycję ludową każdego narodu. Wszędzie i ciągle toczą się dyskusje, niekiedy bardzo zagmatwane, nawet na tematy mało ważne w literaturze talmudycznej, lecz w takich przypadkach chodzi nie tyle o przedmiot, ile o metodę dyskusji[32].

Ani ćwiczenia gimnastyczne, ani umysłowe nie mogą być przedmiotem kpin. Dyskutuje się niemal powszechnie we wszystkich cywilizacjach i w każdej literaturze. Pod koniec poprzedniego fragmentu chciałem napomknąć nie tyle o tym, iż niejednokrotnie w szkołach podkreśla się rzeczy drugorzędne — czy zatem będzie łatwiej znaleźć później odpowiednie kryterium klasyfikacji tematów według ich ważności? — ile o tym, że z lekkim sercem przechodzi się nieraz nad ważnymi tematami bez żadnej dyskusji.

Właśnie w dziecięcym i młodocianym wieku odczuwałem znaczenie tych niedostatków. Wiedza, która jest wspólna wszystkim typom poznania, jest najważniejsza i powinna stać na czele wszędzie i w każdym nauczaniu. Teraz zatem chciałbym przypomnieć pewien epizod ze swoich wczesnych lat szkolnych i dać mu tytuł „Czarna plama”. Opowiadanie to dotyczy rzeczy na pozór banalnej, ale ponieważ pozory często mylą, powiem od razu, że w tej krótkiej opowieści chodzi o sprawę bardzo poważną.

Przypisy:

32 - Pilpul (dyskusja, konfrontacja) jest typową metodą dialektyczną stosowaną w studium nad Torą i nad ustną tradycją w celu znalezienia odpowiednich analogii wśród wszystkich oderwanych tematów i pokazania istniejących różnic między tematami zbliżonymi. Określenie pochodzi od słowa pilpel (rozprawiać, dyskutować o czymś), a na swój sposób wywodzi się od palal (modlić się).