Agape to bezwarunkowa miłość, miłość hojna, miłość bez granic; czysta, wolna. Przywykliśmy do życia w świecie, w którym ludzie działają, spodziewając się uzyskać coś w zamian. Akcja wywołuje reakcję. Niestety, bezinteresowne relacje nie budzą w nas entuzjazmu. To, co powinno być przyjaźnią, staje się interesowne. Co może mi zaoferować druga osoba? Jakie korzyści muszę uzyskać poprzez udział w tym wydarzeniu? Kim jest ta osoba? Co ona robi? Jakie jest jej pochodzenie?

Czemu wydajecie pieniądze na to, co was nie nasyci? – pyta prorok Izajasz i kontynuuje: Nakłońcie wasze ucho i przyjdźcie do Mnie, posłuchajcie Mnie, a wasza dusza żyć będzie (Iz 55, 2–3). O to właśnie chodzi w tej książce: zdrowa duchowość musi traktować poważnie sytuację człowieka, musi budować na naszych potrzebach, tęsknotach i życzeniach.  

Słowa ojca Joachima Badeniego mają zupełnie nowy i oryginalny wymiar – otwierają na niewypowiedzianą tajemnicę Boga, wzbudzają głód i pragnienie Absolutu. Zapis konferencji ojca Joachima został tak opracowany, by wydobyć z jego nauczania rzeczy uniwersalne, dotyczące wszystkich chrześcijan. Konferencje mówią o nieznanych i nie odkrytych głębiach ludzkiego, o podstawowych kwestiach, które dotyczą wszystkich bez wyjątku: wierzących i niewierzących.

Czy Bóg działa, kiedy Go proszę? Czy nasza modlitwa może Boga do czegoś nakłonić? Jeżeli Bóg może czynić cuda, to dlaczego robi to tak rzadko? Czy Bóg może zrobić wszystko, o co Go proszę? Jak to możliwe, że Bóg jest dobry, skoro chce, aby Go prosić? Jaka jest różnica między losami tych, którzy się modlą, a tych, którzy tego nie czynią?

Niewielu z nas współczesnych ma pojęcie o acedii.  „Demon acedii, nazywany także demonem południa, jest najuciążliwszy spośród wszystkich demonów”, pisał w IV wieku Ewagriusz z Pontu. Ale i dziś określenie to musi obudzić w nas czujność. Zazwyczaj wszak demon kojarzy się z głęboką nocą, a nie białym dniem! Ten nieoczekiwany charakter demona, który atakuje w samym środku dnia, czyni z acedii wyjątkowo groźne zło. 

"Czym sobie na to zasłużyłem?" – to pytanie zadaje sobie wiele osób przeżywających chorobę, śmierć, katastrofy. Także codzienne cierpienie, jak rozpad związku czy strata miejsca pracy przynosi wiele wątpliwości. Nie znajdujemy odpowiedzi na to, dlaczego miłosierny Bóg do tego dopuszcza. A. Grün pomaga znaleźć odpowiedź na te pytania i opisuje na podstawie konkretnych doświadczań, jak można sobie z nimi poradzić. Pokazuje, jak można przyjąć cierpienie i nauczyć się je rozumieć.  To książka, która daje pocieszenie.

Ta książka – przewodnik po drogach świętości we współczesności – jest adresowana do tych wszystkich, którzy pragną się nieustannie rozwijać, czyli codziennie stawać kimś dojrzalszym i większym od samego siebie.   Została napisana językiem zrozumiałym dla ludzi uformowanych w społeczeństwie informatycznym. Konkretnie i precyzyjnie opisuje kryteria dojrzałości w odniesieniu do wiary, nadziei, miłości i wolności. Pokazuje, że dorastanie do świętości to naśladowanie Chrystusa, który uczy nas mądrze myśleć, roztropnie kochać, solidnie pracować. 

Droga zmartwychwstania, która trwa pięćdziesiąt dni, jest drogą ku coraz większej energii życiowej, większej wolności i radości. Świętujemy drogę stawania się pełniejszym człowiekiem, a świętując ją powinniśmy coraz głębiej doświadczać możliwości, którymi obdarował nas Bóg. Wejście na drogę zmartwychwstania oznacza, że wyzwalamy się od tego wszystkiego, co przeszkadza nam żyć, że wyruszamy, aby doświadczyć rozległości i wolności życia, że powstajemy ze snu naszych złudzeń i wyruszamy ku prawdziwemu życiu.

Ożywione dyskusje w publicznych mediach, w szkole na godzinach wychowawczych, w salach uniwersyteckich czy na spotkaniach towarzyskich, a nawet w parlamencie (coraz częściej) świadczą, że odwieczny spór filozofii moralności na temat samobójstwa nie wygasł, a zalegalizowanie eutanazji w kilku państwach dowodzi wciąż aktualności tematu i jego opracowań. Samobójstwo i eutanazja są problemami przede wszystkim jednostki ludzkiej, jej moralności i godności...

Pasjonująca książka, która przeprowadza krok po kroku, słowo po słowie przez mękę i śmierć Jezusa, dokonując głębokiej analizy wszystkich Ewangelii. Opowieści o męce są cudownym "splotem" historii, teologii i sztuki. Nie wolno zagubić żadnego z tych trzech wymiarów, ponieważ razem mówią one, kim jest Jezus, a zarazem wyrażają wiarę tych, którzy w Niego wierzą. Opowieści te są przypomnieniem realnego i wyjątkowego wydarzenia. Pokusa "zniweczenia Chrystusowego krzyża" jest zawsze aktualna: albo przez zredukowanie go do czystego symbolu ludzkiego cierpienia, albo przez uznanie go za zwieńczenie życia, które było darem z siebie, albo przez nazbyt pośpieszne powiązanie go ze zmartwychwstaniem - pisze we wstępie autor.