Modlitwa jest intymną relacją z Bogiem. Ma charakter duchowy. Jest tajemnicą, której nie jesteśmy w stanie przeniknąć, zrozumieć, ogarnąć. Wymyka się intelektualnej refleksji. Jej owoców nie da się też „odczuć” ani opisać językiem emocji, nastrojów i doznań estetycznych. Myśli i wrażenia, jakie nasuwają się nam na modlitwie, wymagają dystansu i rozeznania.   - mówi Józef Augustyn SJ w rozmowie z Ireną Świerdzewską

Teraźniejszość, której doświadczamy, dostarcza nam nieustannie wspomnień i wydarzeń, do których możemy wracać, wyciągać z nich wnioski i przemieniać swoje życie. Jednocześnie pamięć o przeszłych wydarzeniach pozwala nam na budowanie coraz lepszej relacji z Bogiem i drugim człowiekiem.   O roli, jaką pełni pamięć w naszym duchowym życiu, opowie ks. dr Leszek Poleszak SCJ w rozmowie z ks. Szymonem Szubarczykiem SCJ.

Dla nas, chrześcijan, szczęście, które zyskujemy na ziemi, to tylko preludium. Jeśli chodzi o samą wizję życia wiecznego, to w tradycji konkurują ze sobą dwa wątki. Pierwszy jest bardziej spirytualizujący i pokazuje, że jedynym rodzajem szczęścia jest to płynące ze zjednoczenia z Bogiem, z oglądu intelektualnego, w którym nie ma wiele miejsca na materię. (...) Drugi wątek jest w większym stopniu źródłowo biblijny, związany z pozytywnym przedstawieniem ciała i materii w opisie aktu stworzenia oraz ze zmartwychwstaniem Chrystusa...Z Jerzym Vetulanim rozmawia ks. Grzegorz Strzelczyk

Nie da się w XVIII w. oddzielić Kościoła od tego, co działo się w Rzeczypospolitej. Polak był na każdym niemal kroku integralnie związany z Kościołem i religią. Dlatego uchwalenie Konstytucji 3 maja zwieńczyły uroczystości kościelne.   O tym co Konstytucja mówi o Kościele oraz tym, czy rzeczywiście była ona polską rewolucją z Zofią Zielińską, emerytowaną profesorką Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, rozmawia Ewelina Steczkowska

Ewangelia, czyli Dobra Nowina – jak wynika z samej nazwy – powinna nieść radość. Możemy jej doświadczać szczególnie w czasie liturgii, gdzie uobecniają się wydarzenia zbawcze.   Liturgista ks. Łukasz Celiński w rozmowie z kl. Szymonem Szubarczykiem SCJ opowie o radości wyrażanej w czasie Mszy Świętej.

W moim przekonaniu współczesny młody człowiek jest coraz bardziej samotny. I w związku z tym szuka jakiejś afiliacji, zakorzenienia. Dom rodzinny nierzadko jest toksyczny, szkoła – przepełniona agresją, a więc rozpoczyna się poszukiwanie swojego miejsca w jakichś alternatywnych grupach. Są to powiązania będące „znakami czasu” XXI wieku. To może być grupa zupełnie wirtualna.   Z ks. prof. dr hab. Januszem Mastalskim, dziekanem Wydziału Nauk Spoełcznych Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie rozmawia Dawid Borkowski SP

Jak mówią słowa znanej piosenniki, „śpiewać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej”, ale każdy może, więc trzeba się odważyć. Po drugie śpiew to podwójna modlitwa, a śpiew chóru to modlitwa potrójna. Stare łacińskie przysłowie przyswojone przez chrześcijan brzmi: Christianus cognoscitur amore, more, ore, re – „Chrześcijanina poznaje się przez miłość, dobre życie, słowo i czyn”. Słowo, a więc też przez to szczególne słowo, którym jest śpiew. Dlatego warto się odważyć.   Z o. prof. Stanisławem Ziemiańskim SJ, filozofem i muzykiem, rozmawia Stanisław Łucarz SJ

Musimy nieco uporządkować pojęcia. Bo przecież słowa „miłość” używać możemy w bardzo różnych znaczeniach. Już greka, w której kształtowały się zręby zachodniej kultury, przejęta później przez chrześcijaństwo, wyróżniała trzy przynajmniej rodzaje miłości. Polszczyzna ma z tym pewien problem, bo używamy tylko jednego słowa. A jest przecież filia, eros oraz agape...   Z Jerzym Vetulanim rozmawia ks. Grzegorz Strzelczyk

W Starym Testamencie przeżycie długich lat było znakiem Bożego błogosławieństwa. Starość w zdrowiu budzi szacunek innych, a połączona z chorobą często wiąże się z niezrozumieniem najbliższego otoczenia i potrafi być udręką.   Od seniorów można się wiele nauczyć, są chodzącą historią. - mówi o. Leon Knabit OSB, bloger, publicysta, w rozmowie z Patrykiem Lubryczyńskim

Jak daleko można się posunąć, przystosowując tłumaczenie Pisma św. do danej kultury? Władza hierarchiczna istnieje w Kościele po to, żeby podejmować ostateczne decyzje w dyskusyjnych przypadkach. Bez wątpienia w tekście oryginalnym mamy zakodowany rdzeń, którego nie można zmieniać.   Z o. Markiem Pieńkowskim OP rozmawia Marzena Zdanowska