Widziałem ostatnio dobry kryminał „Siedem” dobra akcja, świetni aktorzy i co tu ukrywać temat, na Oskara. Przypomniał mi, że i u nas, katolików, podobny temat, chociaż inaczej ujęty, się pojawia. Zaraz więc do modlitewnika sięgnąwszy stałem się o kolejną prawdę katechizmową mądrzejszy. Co w prostszych słowach znaczy, przypomniałem sobie, co zapomniałem...

W Waszych listach (i pytaniach na forum) pojawia się często temat całowania: ... co złego w całowaniu?... a jeżeli naprawdę się kochamy?... dlaczego Kościół zabrania?... a jeżeli oboje tego chcemy?... a przecież ksiądz powiedział, że... Młody człowiek żąda odpowiedzi jednoznacznej, „tak” lub „nie”, bez względu na to, o jak subtelną i złożoną materię pyta...

W starożytności, na pustyni egipskiej żyło wielu mnichów. Przez cały rok modlili się i pracowali - wyplatali maty, liny, kosze... Pewnego dnia dwóch z nich wybrało się do Aleksandrii, by sprzedać to, co wyprodukowali, i zakupić żywność. Zdarzyło się jednak w mieście, że skusił ich diabeł - nie wrócili od razu na pustynię, lecz trzy dni i trzy noce nurzali się w rozpuście. Gdy roztrwonili już wszystkie pieniądze, wyruszyli z powrotem. W pewnej chwili jeden z nich rzekł do drugiego: "Bracie, po co właściwie wracamy? Przecież jesteśmy potępieni?...

Rachunek sumienia jest praktyką konieczną dla każdego wierzącego. Jako bezpośrednie przygotowanie do spowiedzi jest czymś trudnym i często niezrozumiałym. Oderwany od doświadczenia nawrócenia, którego zewnętrznym przejawem jest sakramentalna spowiedź, wynaturza się w praktykę introwersji, której celem jest osobiste doskonalenie się. Rachunek sumienia powinien zmierzać do przypomnienia sobie grzechów; winien nas ustawić w prawdzie o sobie...

Kim On jest? Czy z nadanych imion można uchwycić prawdę o Jezusie? A jeśli tak, to co znaczą tyle razy słyszane, może także wypowiadane przez ciebie, określenia: Zbawiciel, Pan, Nauczyciel, Król... Przestrzeń niezwykłych prawd w nich ukrytych jest niezwykła. A pośrodku nich jesteś ty...

Czy popełnienie samobójstwa jest równoznaczne ze 100% pewnością pójścia do piekła? Czy chociażby samo myślenie że życie jest beznadziejne i nie ma po co żyć jest grzechem?

od początku naszego życia zaczęliśmy wstępować po stromych stokach Góry Kalwaryjskiej. Każdy wziął swój krzyż i powoli z dnia na dzień wspina się ku szczytowi. Na swej drodze potyka się o kamienie, a czasem nawet o skały olbrzymie - spotyka na swojej drodze życiowej - pokusy. Tłumaczyć nie trzeba, co to jest pokusa i jakie są jej rodzaje. Wszyscy mieliśmy okazję doświadczyć ich. Jedne pokusy są dość spokojne, powiedziałbym, nienatarczywe; czekają tylko na to, by człowiek nagabywany nimi rozdmuchał je do ogromnego ogniska. Ale są też pokusy, które napadają na człowieka znienacka i musi to być naprawdę mąż silny, by móc je odepchnąć.

Czy popełnienie samobójstwa jest równoznaczne ze 100% pewnością pójścia do piekła? Czy chociażby samo myślenie że życie jest beznadziejne i nie ma po co żyć jest grzechem?

Czy istnieją ludzie, którzy całkowicie rozminęli się z celem swego życia i skazali się na wieczne potępienie, i ilu ich jest?

Pismo Święte mówi głównie o ogniu piekła. Czy wyraża on rzeczywistość głębszą?